Μελετηθηκαν 284 παιδιά και έφηβοι μέχρι 16 χρονών με κοιλιοκάκη που διαγνώσθηκε στην Α΄ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο παίδων Αγία Σοφία , από το 1978 έως το 2007.
Τα συμπερασματα δειχνουν υπεροχη των κοριτσιων αλλα και αυξηση των κοιλιοκακικων με ατυπα συμπτωματα.
Αναδημοσιευω την περιληψη την οποια μπορειται να βρειτε και ΕΔΩ
"Ασθενείς και μέθοδος: Μελετήθηκαν αναδρομικά 284 παιδιά και έφηβοι μέχρι 16 χρονών με κοιλιοκάκη που διαγνώσθηκε στην Α΄ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο παίδων Αγία Σοφία , από το 1978 έως το 2007.
Η διάγνωση έγινε σύμφωνα με τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παιδιατρικής Γαστρεντερολογίας Ηπατολογίας και Διατροφής.
Εξετάσθηκαν η ηλικία διάγνωσης, το φύλο, η ηλικία εισαγωγής της γλουτένης και των στερεών τροφών, ο μητρικός θηλασμός κατά τη βρεφική ηλικία, τα κύρια συμπτώματα κατά τη διάγνωση, καθώς και η διάρκεια των συμπτωμάτων μέχρι τη διάγνωση. Επί πλέον εξετάσθηκε το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό και η παρουσία νοσημάτων που σχετίζονται με μεγαλύτερη επίπτωση της κοιλιοκάκης.
Οι ασθενείς χωρίσθηκαν σε 3 ομάδες με βάση τη χρονολογία διάγνωσης: Η ομάδα Α περιελάμβανε ασθενείς με διάγνωση της κοιλιοκάκης από το 1978 έως το 1987, η ομάδα Β από το 1988 έως 1997 και η ομάδα Γ από το 1998 έως το 2007.
Έγινε σύγκριση μεταξύ των 3 ομάδων όσον αφορά τη συχνότητα των κυρίων συμπτωμάτων, την πιθανή μεταβολή της συχνότητας των τυπικών ή ατύπων συμπτωμάτων, την υπεροχή των εντερικών ή εξωεντερικών εκδηλώσεων, την καθυστέρηση στη διάγνωση και την παρουσία συνοδών παθολογικών καταστάσεων.
Αποτελέσματα: Διαπιστώθηκε σημαντική αύξηση του αριθμού των νέων περιπτώσεων κοιλιοκάκης την τελευταία δεκαετία της μελέτης συγκριτικά με τις δύο πρώτες δεκαετίες και μείωση του αριθμού των παιδιών με την κλασσική συμπτωματολογία, με παράλληλη αύξηση του αριθμού των παιδιών με άτυπα συμπτώματα κοιλιοκάκης.
Καταγράφηκε υπεροχή των θηλέων (2:1) έναντι των αρρένων και στις 3 ομάδες.
Ένα στα 3 παιδιά είχαν κλασσικά συμπτώματα, ενώ σε 1 από τα 4 παιδιά η διάγνωση της νόσου έγινε με ορολογικό έλεγχο χωρίς να υπάρχουν συμπτώματα. Στις περιπτώσεις αυτές ο ορολογικός έλεγχος έγινε γιατί τα παιδιά ήταν συγγενείς πασχόντων ή είχαν ατομικό ιστορικό παθήσεων που συνυπάρχουν συχνά με την κοιλιοκάκη.
Συμπέρασμα: Διαπιστώθηκε ότι την τελευταία δεκαετία της μελέτης αυξήθηκε σημαντικά η μέση ηλικία διάγνωσης της κοιλιοκάκης, η νόσος προβάλλει συχνότερα με άτυπα συμπτώματα και με μεγαλύτερη καθυστέρηση στη διάγνωση.
Συγγραφέας
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου