της Ιταλιας ταξιδιωτικες εμπειριες χωρις γλουτένη

Μ 'αρεσει να χαζευω και να διαβαζω τα κοιλιοκακικα νεα του εξωτερικου…Οντας οι χωρες οι άλλες ετη φωτος μπροστα από εμας, σκεφτομαι ή μαλλον ελπιζω τα καλυτερα που μας περιμενουν στα επομενα χρονια….

Μεχρι τωρα από τις ενημερωσεις και τις σελιδες που μου εχουν μεινει στην μνημη ξεχωριζα… ένα καραμελομαγαζο στην Ισπανια με καλουδια και λιχουδιες χωρις γλουτενη… ένα ξενοδοχειο με ολοκαιρο  το σερβις του χωρις γλουτενη στις Αλπεις…. Αντιστοιχα εστιατορια , φουρνοι κλπ κλπ…

Να πω ότι δεν ζηλευα θα πω ψεμματα… παντα σκεφτομουν ποσο πιο ευκολη είναι η ζωη των κοιλιοκακικων σε άλλες ευρωπαικες χωρες , σε άλλες ηπειρους…

Ενας κομπος στο στομαχι κάθε φορα που εβλεπα ποσο προηγουνταν από εμας, ποσο φροντιζαν για την ποιοτητα ζωης των δικων τους κοιλιοκακικων….

Το χτυπημα το τελειωτικο όμως το δεχτηκα από φιλη / μαμα κοριτσιου κοιλιοκακικου, αρτι αφειχθησα από Ιταλια…Στο τηλεφωνημα που δεχτηκα η χαρα ηταν διαχυτη για οσα εζησαν στην γειτονα χωρα κατά την δειαρκεια των διακοπων τους…

Με εχει προιδεασει βεβαια στελνοντας μου από την Βενετια μηνυμα στο κινητο οπου πολύ πολύ χαρουμενη μου ελεγε ότι βρισκοταν σε ένα μαγαζι που ειχε μονο προιοντα χωρις γλουτενη…. Απλωνες το χερι σε κάθε ραφι και δεν χρειαζοταν να διαβασεις  ετικετες… Ότι λαχταρουσε η ψυχουλα της μικρης μας φιλης υπηρχε… Από λιχουδιες  και σνακ ( γαριδακια , γκροφρετες, σοκολατες) μεχρι  λαζανια, αλευρι για πιτσα, αλευρι για σπιτικα ζυμαρικα, αλευρι για φυλλο… Ο επιγειος παραδεισος ενός κοιλιοκακικου καταναλωτη….

Μου υποσχεθηκε πως συντομα θα εχουμε φωτογραφιες και διευθυνση ιτνερενετικη καθως η Βενετσιανα ιδιοκτητρια ειπε πως μπορει να στελνει παραγγελιες και στην ελλαδα.

Στο τηλεφωνο μου μετεφερε την μια εμπειρια μετα την άλλη, με ρυθμους τοσο καταιγιστικους που φανερωναν πραγματικο ενθουσιασμου…

Γευματα και μενου χωρις γλουτενη στα ξενοδοχεια, ξεχωριστικα ραφια σε όλα τα σουπερ μαρκετ, εστιατορια με γευματα δικα μας , γευμα ειδικο στο αεροδρομιο, στα autogrill… Γενικα οτιδηποτε μπορουσε να κανει την μικρουλα μας όχι απλα να αισθανεται ομορφα αλλα να βλεπει πως δεν διαφερει και δεν στερείται το παραμικρο σε σχεση με τα υπολοιπα συνομιλικα παιδια…

Αυτό όμως που εκανε την μεγαλυτερη εντυπωση και πραγματικα τους ελυσε τα χερια ηταν οι πληροφοριες που υπηρχαν στην σελιδα του ιταλικου συλλογου… ένα προγραμματακι οπου αφου πληκτρολογουσες το στιγμα σου και την διευθυνση που βρισκοσουν εκεινη την στιγμη, σου εβγαζε μια λιστα με τους κοντινοτερους χωρους εστιασης που διεθεταν γευματα χωρις γλουτενη. Ετσι ηξεραν κάθε στιγμη πως στα 200, στα 500 μετρα στο εναμιση χιλιομετρο υπηρχε εστιατοριο οπου η μικρη θα ετρωγε αφοβα… το μονο που εμενε ηταν να επιλεξουν το μερος….

Και σαν κερασακι στην τουρτα ετουτη των εμπειριων, ένα γεγονος που τους χαροποιησε ιδιατερα…. Καθως οι διακοπες συνδυάζονταν με συμμετοχη σε συνεδριο , μετα την ληξη ο καθηγητης / υπευθυνος καλεσε τους παρευβρισκομενους σε δειπνο προς τιμην τους. Ο μπαμπας της φιλης μας θελησε να αρνηθει λεγονταν ευγενικα στον καθηγητη πως δεν μπορουν ανακολουθησουν οικογενειακως καθως η κορουλα τους ηταν celiac (εχει κοιλιοκακη)… H απαντηση του καθηγητη… "I am celiac too"…(και εγω εχω κοιλιοκάκη)… και φυσικα η μικρουλα απολαυσε και το γευμα το ειδικο και ειχε και τιμητικη θεση στο πλαι του καθηγητη….

Ο οποιος βεβαια μοιραστηκε και τις γνωσεις και τις «ιταλικες» εμπειριες του με την οικογενεια… αυτό βεβαια που περεισσοτερο από όλα εκανε εντυπωση είναι η αναφορα πως στον Ιταλικο Νοτο και στην Σικελια ο επιπολασμος (το ποσοστο δηλαδη του πληθυσμου που πασχει από κοιλιοκακη) είναι σχεδον 50 %... απιστευτο νουμερο που βεβαια δικαιολογει και την αναπτυξη και την προοδο  της Ιταλιας στο τομεα της εξυπηρετησης των πασχοντων….

Σαν συμπερασμα από ολες τις εμπειριες ετουτες… Ξερω που θα είναι οι επομενες διακοπες μας… Χωρις αγχος, Χωρις μαγειρεμα. Χωρις στερηση…Πως λεγαν το συνθημα οι ποδοσφαιροφιλοι???"Fortsa Italia...

(Και φυσικα ένα μεγαλο ευχαριστω στην αγαπημενη φιλη που θελησε να μοιραστει μαζι μας την εμπειρια ετουτη)