Στις 3 μερες που ελειψα κρατησα στο πισω μερος
του μυαλου μου σκορπιες σκεψεις, εικονες και αποψεις που εμμεσα ή αμεσα με την
κοιλιοκακη εχουν σχεση…
Μερες 3 μακρυα της εστιας αλλα 3 μερες με μια «καθημερινοτητα
χωρις γλουτενη στο φουλ»… μικρα λοιπον περιστατικα, ενδεικτικα όμως… Λευκαδα –
Αθηνα και τουναπαλιν….ηταν το ταξιδι…
… οσοι εκ των κοιλιοκακικων
επιχειρουν ταξιδακι και δη οδικο στο εσωτερικο θα γνωριζουν τις δυσκολιες…όχι αυτές του δρομου …
αλλα της διατροφης…
Ξηρα τροφη στο σακο μας… κρακερακια, μπαρες,
φρυγανιτσες, κουλουρακια και ψωμακι, καλομποκοφρετες…
Σταση πρωτη του ταξιδιου ...Στης ενθικης οδου την καφετερια τη γνωστη… πληθωρα
εδεσματων.. σαντουιτς… τυροπιτες… γλυκα… απαγορευτικα ολα για την μικρη… ενα
τσαι κλασσικο με δυο σταλες γαλα το ασφαλες το ροφημα…
Για κολατσιο επιστρατευεται το
σπιτικο το τοστακι…
Και ειμαστε στην Αθηνα… σε εμπορικο κεντρο γνωστο και μη
εξαιρετεο… ωρα μεσημβρινη και δει ωρα γευματος…και φυσικα ωρα πεινας καθως ολα
μοιαζαν απαγορευτικα… Ομως μας περιμενε μια φιλη πολυ γλυκια και πανεμορφη….
Δωρακι wellabys και μπαρες μολλινο… και εκει που η πεινα λεγαμε πως ετσι
ευκολα θα ξεγελαστει ηρθε η ωραιοτερη εκπληξη… πιατο μεγαλο
τεραστιο κανονικο… με κοτοπουλο φιλετο ειδικα ψημενο διχως γλουτενη,
συνοδεια λαχανικων ασφαλων με μαχαιροπηρουνο καθαρο… η μικρη δεν πιστευε πως
μπορουσε να απολαυσει κανονικα φαγητο σε τετοιο μαγαζι διχως φοβο, διχως
εξηγησεις… Και αναρωτιομασταν πως ευκολοτερη θα ηταν η ζωη μας αν οι εστιατορες
και οι υπευθυνοι και γνωριζαν και αναλαμβαναν την ευθυνη να ετοιμαζουν ένα δυο
τετοια γευματα….Και συζητουσαμε και ευχομασταν και ελπιζουμε σε
ένα μελλον οπου η εστιαση εξω θα είναι «piece of cake» και για τους κοιλιοκακικους….
Kαι φυσικα η κουβεντα και η παρεα με
ατομο πολύ αγαπημενο που η κοιλιοκακη εγινε η αφορμη να γνωρισουμε.
Και το βραδυ χαζευοντας
τηλεοραση… grays anatomy… η μικρη παρατηρει πως ο ασθενης εξεταστηκε και για celiac Και
λοιπα αυτοανοσα… αλλα η μεταφραση δηλωσε αγνοια… « εξεταστηκε για λυκο , κροον και ΣΗΛΙΑΚ»….
Και την άλλη μερα στου Πειραια το
πασαλιμανι παρεα ομορφη εγω και δυο
κοιλιοκακικοι…. Και ερχεται περιχαρης η γκαρσονα να ζητησει από τους κοιλιοκακικους
να τιμησουν την προσφορα της … « τσαι και καφες, συνοδεια γλυκου σε τιμη
δελεαστικη»… Όμως φευ… φευγει απογοητευμενη…Την αποκοψαν ευγενικα μεν,
αποφασιστικα δε οι δικοι μας… της εμεινε η απορια….πως ετουτη αρνουνται και να
ακουσουν ακομη την προταση για γλυκισμα…
Και στις γειτονιας της Πειραιωτικης
το μεγαλο το Σουπερ μαρκετ να ψαχνω
και να βρισκω με το σταγονομετρο, μετρημενα στα δαχτυλα προιοντα χωρις γλουτενη…
ζυμαρικα Μελισσα ουτε για δειγμα, ευτυχως ειχα το πακετακι μαζι
μου από την Λευκαδα… μονο καλαμποκοφρετες και γαλοπουλα χ.γλουτενη… Και με
επιασε ξανα παραπονο γιατι να μην υπαρχει μια μεγαλυτερη πληθωρα σημασμενων
προιοντων κυκλοφοριας ευρειας…
Και την άλλη μερα ο γιατρος ο νοσοκομειακος να «επιβαλει» και
να επιτασσει αμεσα την ληψη τροφης , ένα τοστακι, μια φρυγανια, ένα κουλουρι για να σταματησει ο επωδυνος σπασμος και όμως
ηταν η μοναδικη φορα που από την τσαντα μου απελειπε κατι «στεγνο» χωρις
γλουτενη… και κοντα δεν υπηρχε τιποτα που να διαθετει κατι αντιστοιχο… οι ωρες που πραγματικα θυμωνεις και στεναχωριεσε για τουτη την
διατροφικη ιδιατεροτητα…
Και τηλεφωνημα και μηνυμα από αγορι
που πολύ το αγαπω… που εφυγε εσπευσμενα … και εχει δωρακι της καρδιας σημαντικο για την μικρα , σοκολατιτσες
και πιτουλες χωρις γλουτενη εκ του εξωτερικου…
Και ερχεται ο δρομος της επιστροφης βραδυνος και κουραστικος και σταση τελευταια
για καφε βραδυνο στα Plazza του Ριου… και εκει εχουμε σταμπαρει τα καραμελωειδη
γλυκισματα της finni με
το σηματακι χωρις γλουτενη… και
περνουμε 3 σακουλακια… κουφετακια, ζελεδακια – πειρατικες νεκροκεφαλες- και
σκεφτομαι πως αριστο διακοσμητικο για τουρτα
χ.γλ. αγοριστικη θα ηταν….
Μικρες λοιπον δυσκολιες,
προσπερασιμες ευκολα μεν αλλα όχι απαρατηρητα…
Μικρες κουβεντες και διαλογοι ,
απλοι μεν που κρυβουν όμως μια διατροφικη ιδιατεροτητα….
Μικρες στιγμες και εικονες και
σκορπιες σκεψεις… όχι σπουδαιοτητας και σημασιας μεγαλης που όμως δηλωνουν μια «καθημερινοτητα χωρις γλουτενη» παντα
και παντου ωσσει παρουσα… Ακομη και στις μικρες , ασημαντες πτυχες… όπως στα
παραδειγματα που αναφερα…
υ.γ. η κορδελιτσα ετουτη η πρασινη η αχνη ειναι το σηματακι / χρωμα το διενθες που καθιερωθηκε ως
1 σχόλιο:
Θα μπορούσε να είναι καλύτερα για όλους μας. Και θα μπορούσε εν πρώτης όψης μία ενημέρωση από τον αρμόδιο γιατρό. Πιστεύω πως μία ενημέρωση από τον γιατρό μας για το <> θα ήταν πιο σημαντική από μια απλή εξέταση-διάγνωση της κοιλιοκάκης. Αυτά τα λέω διότι κατέληξα να μάθω από φίλους ότι η γλουτένη δεν είναι πια για μένα.. Ωστόσο δε χάθηκε κι ο κόσμος.. Το διαδίκτυο και τα βιβλία είναι εκεί για να μας βοηθήσουν…
Δημοσίευση σχολίου